طلاق نتیجه اصالت بخشی به لذت، عدم تحمل و عدم آگاهی و مهارت زوجین

جامعه در حال گذر از حالت سنتی به مدرن هست.
و در این حال گذر همه سعی می کنند از یکدیگر سبقت بگیرند.
و گاهی فراموش می کنند با چشم باز مسیر و هدف و نتیجه را هم با دقت نگاه کنند.


دختر و پسر دوست دارند بیشتر رفاه داشته باشند.
دختر و پسر دوست دارند بیشتر بهشان خوش بگذره
دختر و پسر می گویند یکبار به دنیا می آییم و باید کام کامل از دنبا بگیریم
دختر و پسر نمی خواهند سختی بکشند.
دختر و پسر خودشان محور همه چیز می بینند.
دختر و پسر تک بعدی و یک جانبه متمرکز روی احساس خودشان هستند.
دختر و پسر ضعیف و عجول بوده و سریع خواستار روبرا شدن کارها هستند.


همه اینها دست به دست هم داده تا :
در هنگام ازدواج فراموش کنند که زندگی شروعی برای فعالیتهای سازنده جهت رفع عیوب و کسب فضائل هست.
نیاز به صبر، مهارت ، تلاش ، استمرار و کسب آگاهی دارد.


در این میان:
چنین دختر و پسرانی که همان اشتباه با همان نگاه لذت طلبانه فقط به دنبال بر انگیختگی غریزی از دیدن یک جنس مخالف هوس آلود عاشق می شوند. بدون داشتن مهارت و آگاهی و پختگی لازم با همان عجله وقتی مشکلی پیش می آید به فکر طلاق می افتند.

چنین دختران و پسرانی اگر خودروی آنها چرخش پنچر شود، ماشین را دور نمی اندازند و در صدد رفع عیب هستند. اما اگر همسرشان مشکلی داشته باشد یا زندگیشان بر وفق مرادشان نباشد ، خیلی زود تصور می کنند دیر شده است. و طلاق را پیش می کشند.


و از همه بدتر:
برای طلاق هم فکر نمی کنند. جنبه های مختلف آسیب های آنر نمی بینند.
آنها به زعم خود برای راحتی عجله دارند. لیکن نمی دانند که زندگی به معنی راحتی نیست. به معنی تلاش هدفمند در مسیری درست هست.

لذا در رابطه با آرامش و مواجهه با مشکلات زندگی اشتباه می کنند. چون زندگی را نفهمیده اند.
و اینگونه می شود که طلاق به عنوان یک ناهنجاری کم کم می رود که هنجار شمرده شود.