کد خبر: ۸۳
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۳۹۴ - ۱۶:۱۲
نهایت عشق
نهایت عشقتو معبود منی بگذار داد از دل بگیرم.
عشق از یه جایی شروع میشه، شاید همین نزدیکی ها، شاید از یه چیز یا یه نفر کوچک. اما بنا نیست همیشه همون نهال کوچک بمونه، بنا نیست هم که کیفیت پائین عشقمون را با کمیت و تکثر زیاد کنیم. چون هزاران نهال کوچک عشق هم باز بار و بر ندارد. و تعدد آنها منجر به تعارض و سردرگمی ما می شود.
اگر عشق کوچک بمونه و ما نتونیم همه وجودمون در راهش بدهیم، واقعا تاثر برانگیز است، محدود کننده و موجب ناآرامی و افسردگی می شود. روزمرگی و خستگی چنین عشقی که تا حد دوست داشتن پائین آمده و در نهایت به یک مبادله و یک معامله پایاپایی تبدیل می شود که صرفا درگیر تحمل کردن آن هستیم. یا اینکه تصور می کنیم عشق چیزی جز یک خیال ساده لوحانه و احساسی دوره نوجوانی نیست.
اما عشق را می شود رشدش داد. اینکه چگونه و چطور در بخشهای دیگر سایت به آن می پردازیم.
در اینجا به یک موسیقی اشاره می کنیم که موجب رشد عشقمان می شود به نحوی که از مرحله دلداگی به مرحله جان دادگی برسیم. و همه هستی مان در وجود چنین عشق و معشوقی خلاصه شود.
خبرهای مرتبط
نظرات شما
